Iewgen Nasadiuk

Średnia ocena licencyacka 4.78 (75% doskonale). Języki ojczyste rosyjski i ukraiński. Dobry poziom angielskiego i polskiego języków. Posiadam wiedzę i doświadczenie pracy na C, Pascal, Assembler, Delphi, HTML; bazy danych: Assess, FoxRro, MSSQL, początkowo mysql; i z programami: Flash, Photoshop, Corel Draw, BRWin, ERWin, Rational Rose. Także mam doświadczenie w project management, team-work, PR.
Zaciekawienia: turystyka, sztuka, społeczne życie, szachy, pływanie.

Wiosna. Rankiem rozkwitła akacja, a w obiad 16 maja 1985 roku podpisali prawo o wyrębie krymskich winnic. Lecz 2 człowieka tego ściśle nie zauważyli Andriej Nikołajewicz i Jelena Iwanowna Nasadjuk, dlatego że u nich rodziło się pierwsze dziecko. Ja nie pamiętam, że ze mną odbywało się wtedy. Wedlug opowiadań chodziłem do przedszkolą «Delfin», dokładnie mnie tam prowadzili, a co robić, jeżeli ciebie nie pytają, biorą na ramię i ubieraję po drodzie. Na pewno w ten zaś czas rozwinęła się namiętność do podróży - nasza rodzina zmieniła kilka mieszkań.

W 1992 roku trafiłem do szkoły 66. Niczego szczegόlnie ciekawego w szkole nie odbywało się, to chodziłem w wszystkie możliwe kółka: rysowanie, archeologia, angielski, boks, klub młodych marynarzy, dziennikarstwo, szachy - teraz mam rank 1100, pływanie - dość długo zajmował się, też otrzymałem kategorię, już nie pamiętam jakię.

W 1998 mi szkoła nabrydła i uszedłem. Dokładnie, przeszedłem w Doniecky techniczny liceum, zdawając egzaminy wstępne. Tu na naukę było potrzebne już więcej czasu, dlatego pozaszkolne zajęcia stopniowo odpadają. To ma swoje rezultaty - biorę udział w olimpiadach z matematyki, fizyki, biologii, informatyki, Kanguru. W 10 klasie biorę udział w konferencji Małej akademii nauk Ukrainy ze swoim projektem, napisanym na Dełphi. Ale szachy ja nie zostawiłem, chodziłem w miejsky szachowy klub, brałem udział w turniejach. A jednego razu, my z kolegą daliśmy seans jednoczesnej gry dla liceistów.

Rozmyślać o wstąpieniu na uniwesitet, zacząłem klasy z 10-go. Myślałem się o dziennikarstwie, filozofii, także podobało się prawo. A jakoś zimą przyszedł i zadziwił rodziców: «Złożyłem podanie na egzaminy w DonNTU na ASZ». Czemu ASS? Na pewno, uległ pokusie byciem prestiżowością i pewnością specjalności. W ten czas zdawali matematykę i informatykę. W liceum nas, praktycznie, gotowali do egzaminów. To po matematyce byłem na 5-om miejscu, po informatyce na 10-om. W rezultacie okazałem się na 15-om miejscu - ostatnie przejściowe na budżet. Poza tym była ciekawa praktyka: kosili trawę w podwórzu 1-go korpusu siekierami, i jeszcze pozostała w pamięci «wycieczka» na duże śmietnisko za Donieckem, po czym dobrze rozumę problem utilizacyi odpadόw.

Na pierwszym zbiorze studentów pierwszego roku okazało się że będę uczyć się, nie na Automatyzowane Systemy Sterowania, a na Informacyjne Systemy Sterowania w grupie IUS-02a. Na pierwszym roku brałem udział w Debiucie studentów, gdzie nasz wydział zajął 3-e miejsce. Pierwsza sesja podkradła się bardzo niespodziewanie. I jak rezultat, z pierwszego razu oblałem 2 egzaminu i 2 zdałem na 3. Lecz staram się uczyć się na błędach, dlatego następny semestr poszedł lepiej. Wtenczas na katedrze ASS pracował, legendarnego w określonych kręgach wykładowca, Gieorgij Mokry, który na 4-em semestrze wykładał nam programowanie. I w środku semestru bywały sytuacje, kiedy przychodziliśmy za kilka godzin przed zajęcię i układaliśmy kolejność dla reszty laboratoryjnych prac! Wiosenną sesję 2-go roku zdałem już doskonale. Ciekawy fakt, że zajęcia z wychowania fizycznego zwiedzałem w sekcji szachy, gdzie znowu brałem udział w różnych miejskich turniejach.

Jesieńię 2004 roku trafiłem, ale w dobrym sensie, w Międzynarodowe studenckie asocjacje AIESEC. Dobre możliwości nabytku doświadczenia w różnych sferach życia i biznesu. Już za rok byłem prezydentem organizacyjnego komitetu oświatowej konferencji (101 delegat). Oraz to możliwość pojeździć po świecie. Ja, na przykład, byłem na konferencjach w Tbilisi, Warszawie, Krakowi, Moskwie i po miastach Ukrainy. Przy czym to nie odbiło się na studiach. W AIESEC praktycznie wszyscy prowodniki - to nie umowa doboru w organizację, a racjonalne wykorzystanie swoich możliwości i czasu

Pisałem naukowe prace po historii i filozofie, po technicznych przyczynach materiały utracone. Po 2-im roku przedłużyłem kurs angielskiego języka, a z 3-go zaczął uczyć się jeszcze polski na Polskim Wydziale Technicznym i niemiecki na Niemieckim Technicznym Wydziale. Ostatni ja zmuszony był zostawić po roku badaniu. Także mi doprowadziło się pobyć w odbiorczej komisji od naszego wydziału latem 2005, gdzie przyjmowały dokumenty od abiturientów. Temat naukowo-badawczej pracy wybrałem na własną rękę, ponieważ miałem doświadczenie z hutnictwem i, mi się zdaje, tam dużo można zrobić. Pierwszym moim kierownikiem był Ph.D. Gieorgij W. Mokry. Lecz po określonych okolicznościach Gieorgij W. był zmuszony zostawić wykładowczą działalność na katedrze ASU i ja przeszedłem do Tamary P. Żukowę

O wszystkich ciekawych wypadkach starałem się pisać w uniwersytecką gazetę «Donieckij politiechnik» i «Wieczerniy Donieck». Na przykład, byłem na festiwalu muzycznym w Koblewo, 13-ych Tawrijskich Igrach, Eurovision w 2005 roku, na Majdanie w czasie «Pomaranczewoj rewolucji». Także brałem udział w 3-em ture wyborów Prezydenta Ukrainy w 2004 roku w charakterze członka dzielnicowej komisji wyborczej. Na parlamentarnych wyborach 2006 roku już zostałem zastępca przewodniczącego dzielnicowej komisji wyborczej. A o moich przygodach pod czas filmowania klipu reklamowiego piwa Tuborg w Antalii czytajcie w rozdziale Indywidualne zadanie.

Po 3-m roku praktykowałem w aparacie Donieckoj regionalnej administracji w dziale obróbki podań obywateli. Gdzie zapoznał się i z informacyjnym zabezpieczeniem i z zasadą pracy państwowego aparatu. Zimą 4-go roku praktykowałem w zarządzie wykształcenia Donieckoj obwodu, gdzie stworzyłem bazę danych dla towarzyszenia zdalnych kursów. Latem 2006 roku zdałem na 5 bakaławrski egzamin i zdecydowałem przedłużyć naukę w magistraturze - dlaczego upuszczać możliwość jeszcze semestr pobyć studentem?

To fragment z teatralnego przedstawienia na «Wdzienik. Miss absolwentka 2007» w Donieckie, gdzie król - ten jestem ja. Od jesieni 2006 roku zajmuję się w studii Donieckogo kameralnego teatru «Żuki». To zachwycająco! Wspaniały sposób dla własnego rozwoju.

W dalszych płanach pomyślnie zakończyć magisteria, praktykować się za granicą. Oczywiście, nie pragnie ujmować aktywność w społecznym i kulturalnym życiu

P.S. Jestem jestem wdzięczny za wszystko mamie - Jelenie, tacie - Andrzeju, siostrom - Kasie i Anie, bratu - Saszę. Także dziękuję wszystkim, kto mnie pojmuje i podtrzymuje, zwłaszcza w niełatwe momenty życia.