Autoreferat

W związku z koniecznością obniżenia zawartości siarki w węglu kierowanym do elektrowni zakłady przeróbki miałów energetycznych wyposażono w osadzarki miałowe i separatory zwojowe, które służą do wzbogacania i odsiarczania węgla o użiarnieniu poniżej 20 mm.

Ocena efektywnosci procesów przebiegających w tych urządzeniach jest podstawowym celem niniejszej pracy.

Realizując założony cel pracy szczegółowo zapoznano się z technologią wzbogacania węgla w zakładzie przeróbki miałów węglowych KWK „Piast”. Opróbowano produkty rozdziału w osadzarkach i separatorach zwojowych.

Próbki nadawy, koncentratów i odpadów poddano analizom densymetrycznym, a poszczególne frakcje densymetryczne skierowano do analiz chemicznych w celu określenia w nich zawartości popiołu i siarki.

Na podstawie wyników analiz densymetrycznych i chemicznych wykreślono krzywe wzbogacalności miałów i krzywe rozdziału w osadzarkach i separatorach zwojwych. Stopnie wzbogacenia i odsiarczenia koncentratów miałowych określono w oparciu o odczytane z wykresów wskażniki dokładności i efektywności procesów rozdziału.

W celu oceny procesu wzbogacania i odsiarczania miałów węglowych przeprowadzono opróbowanie ciągu technologicznego wzbogacania miału węglowego w KWK „Piast”.

W pierwszy dzień opróbowywano nadawę, koncentrat i odpady z osadzarki. W drugi dzień opróbowywano produkty wzbogacania w separatorach zwojowych. Z każdego punktu pobrano po 4 próbki w odstępach 10-cio minutowych.

Czas pobierania poszczególnych próbek był jednakowy i wynosił 5 sekund.

W efekcie, po połączeniu próbek jednostkowych, z każdego punktu pomiarowego otrzymano jedną reprezentatywną próbkę dla poszczególnych produktów i oznaczono jako próbki 1 - 6.

Wszystkie 6 próbek podzielono na aparacie Jonesa. Do oceny procesu wzbogacania w osadzarce przygotowano probki o masie około 4,5kg, a do oceny procesu wzbogacania w separatorach zwojowych próbki o masie około 1kg.

Przed analizą densymetryczną próbki z separatorów zwojowych były przemywane na sicie o otworach 0,063mm dla wydzielenia najbardziej drobnej frakcji, aby nie spowodować zamulania i tym samym zwiększenia gęstości cieczy ciężkiej.

Analizy densymetryczne przeprowadzone były w roztworze wodnym chlorku cynku (ZnCL2) przy gęstościach ρ: 1.3, 1.4, 1.5, 1.6, 1.7 i 1.8 [Mg/m3].

Uzyskane w ten sposób 42 próbki były wysuszone, poważone i podzielone na aparacie Jonesa do masy około 20g. Następnie próbki utarto w młynku stożkowym.

Reprezentatywne próbki poddano analizie chemicznej na zawartość Sta[%] i Aa[%]. Analizy chemiczne wykonywane były przez pracowników laboratorium ZPMW „Piast” według obowiązujących norm.