- Średnia na Uniwersytecie - 4,89.
- Rosyjski i ukraiński są językami ojczystymi. Wystarczające do czytania i korespondencji znam język angielski i polski.
- Umiejętności zawodowe: Microsoft Word, Excel, Access, Power Point, GIMP 2.
- Moje atuty: towarzyski, rozsądny, ambitny.
- Doceniam w ludzi: optymizm, profesjonalizm i uczciwość.
- Hobby: muzyka, kino, sztuka współczesna, fotografia.
- Motto: “Jutro zaczyna się dziś”.
Mojej biografii
Pierwsza strona życia
Nigdy nie wierzyłem w przypadek, ale w rok także nie mialem wielkiej wiary. Dlatego wszystko, co dzieje się ze mną, mogę nazwać synergią tych dwóch przeciwieństw. Dzięki temu, urodziłem się w czasach, gdy wiele ludzi spodziewają cudów i spełnienia swoich marzeń, pragnień, nadziei. Tym małym cudom stałem dla mojej rodziny. Na drugi dzień 1989 roku świat po raz pierwszy uśmiechnął się do mnie i wziął w swoje ramiona, razem z silnym objęciem matki.
Okres życia do szkoły pamiętam źle, ale wiele wspomnień są żywe: “Pierwsza miłość”, “Piosenka na krześle przed gośćmi”, “kostium królika na noworocznym przedsięwzięciu w przedszkolu” oraz, oczywiście, “dziecience marzenia”...
Zawsze myślałem, że cały świat jest tylko mój, że został stworzony wyłącznie dla mnie, i wszystcy tylko to i robią, że pilnują mnie. Nawet wtedy, kiedy wszelkie próby, by wybić się z tłumu zaczęły przynosić mi wielką przyjemność. I robiłem to w różny sposób: rzucałem “głęboki” myśli, indywidualne się ubierałem, według mnie, same takie działania i fantazji stały bodźcem dla rozwoju mojej twórczości, zrobiły mnie tym, kim jestem teraz.
Druga strona życia
W tym czasie zaczęły się pojawiać wszystkie podstawowe cechy oraz zachowania osobowościowe. Po raz pierwszy zaczęło się pojawiać poczucie odpowiedzialności za siebie, swoje działania, znajomych. Słowa “rodzina” i “przyjaciele” nabrała nowego znaczenia w moim umyśle, z płaszczyzny fizycznej do płaszczyzny duchowego zrozumienia.
W szkole zdałałem sobie sprawę, że w społeczeństwie istnieje wyraźny podział ról. Do drugiego roku mnie było trudno zdefiniować swoją rol, i dlatego głębokie duchowne przeżycia wyprowadzili mnie ze stanu euforii w stan depresji.
Nadal uważam, że okres stanowienia jako osoby, przeszedłem z godnością. Potrafię opisać go w następujący sposób:
- W 2002 roku ukończyłem szkole liderów.
- W 2003 r. Ukończyłem programę “Akademia Sukcesu”.
- W 2005 roku otrzymał świadectwo wokalista zespołu.
- W 2005 r. Ukończyłem szkołę (ze złotym medalem - jako jeden z 11 najlepszych absolwentów z Doniecka), Ulubione przedmioty szkolne są geografia, chemia, muzyka.
- Aktywnie brałem udział w życiu twórczym szkoły, powiatu i miasta.
Trzecia strona życia
Historia tej “strony” jeszcze nie jest gotowa, ale teraz nadszedł czas, aby zrobić wyniki.
Polichnika Doniecka nauczyła mnie wielu rzeczy: mówić “nie”, “być w opozycji”, widzieć prawdziwą istotę człowieka, rozumieć wiele zasad istnienia osoby w społeczeństwie.
Ostatnio zapytano mnie: “Dobrze lub złe będę pamiętać czasy, kiedy byłem studentem?". Oczywiście, skłamię, jeśli powiem, że nie było negatywnych momentów, ale po prostu wiem, że nie będę o tym pamiętać, ponieważ w pamięci zawsze będzie tylko dobre, i tego bylo niemało.
01.09.2005 - to dzień, kiedy zostałem studentem Donieckiego Narodowego Uniwersytetu Technicznego, Wydziału Zarządzania, specjalności Zarządzania Personelem oraz Ekonomia Pracy. W ciągu tych 5 lat, pełniłem funkcję menedżera w grupie; aktywnie uczestniczyłem w życiu naukowym i twórczym uczelni:
- 4 lata byłem członkiem Spółki zawodowej,
- brałem udział w konferencjach naukowych studentów,
- przemawiałem na imprezach uczelni;
- 3 lata był redaktorem i dziennikarzem gazety studenckiej “Полный АбзацЪ”;
- równolegle studiuję na Polskim Wydziale Technicznym – PWT;
- Jestem człokiem międzynarodowej studenckiej organizacji AIESEC.
Teraz, kiedy jestem tak zmęczony nauką i pragnę podjąć pracę, wiem – będę tęksnił ...
Strony nienapisane
Nie lubię się domyślać, a więc nie będę pisać dużo.
Mam wielkie plany na przyszłość. Jestem pewien, że znajdę pracę, którą będę “kochać”. Poprzez podróże chcę zapoznać się z kulturą świata. Marzę o dużej i silnej rodzinie.
© DonNUT 2010 Lech Worobiow
